De laatste keer dat de blogger een verkoper tegenkwam was binnen in de promenade op een bankje binnen. Lekker warm ter hoogte van de slagerij.
De jongeman die er gisteren zat kwam rustig over. Totaal niet opdringerig, wel groetend.
De eerste gedachte kan zijn, het aantal vacatures iin gedachten hebbende: zoek eens een baantje. Maar dat is het gemakkelijke oordelen waar deze tijd van sociale media zo om bekend staat.
We weten de achtergronden van de verkopers niet en laten we dat maar mooi zo houden.
De tweede gedachte....koop eens zo'n krantje.
2 opmerkingen:
Oh Johan Johan, er is een riepe verkoper bij beijum, die heeft een vaste plek daar. Ik Ken deze vrouw, ik Koop Alleen bij haar een riepe. Ze is aardig. Die man die u daar gezien hebt op 5 maart mag niet daar de riepe verkopen. Iedereen heeft een eigen plek toegewezen gekregen, staat op de achterkant van de pas.
Als u zegt Dat u een tijd deze vrouw daar niet heeft zien staan, betekent dat nog niet Dat zij daar niet Meer de riepe verkoopt. Het Kan namelijk gebeuren Dat deze vrouw ook andere dingen te doen heeft, waardoor ze er niet staat op de momenten Dat u daar langs loopt.
Ik zie die vrouw daar elke maand.
En ik koop bij haar de riepe. Ik Ben blij Dat deze vrouw daar staat. Haar Leven is heel kostbaar. Volgende keer als jij niet zeker bent over de informatie, Dan hoef je niet te schrijven. Gr. Henk
Kan gewoon zijn dat deze meneer niet de juiste plek weet. Positief is dat meneer in een traject zit. Een dak boven zijn hoofd heeft en hulp krijgt bij wat nodig is. Alles beter dan een leven op straat. Als we allemaal proberen om de goede kant te zien, wordt het leven een stuk aangenamer
Een reactie posten