Op de foto komen, op materiaal gebied- wijkopbouw én afbraak- samen. De troep die in de Zuidwending wordt gesmeten is een symbool van ondermijning. Maar het mooie samengeharkte en aan de kant gesorteerde spul is toch ook weer mooi en letterlijk boven water gehaald. Hier zie je wijkafbraak én opbouw fysiek samenkomen. Een concrete en duidelijke wedstrijd. Maar de sociale kant, die tussen mensen onderling, is minder tastbaar. Een been breken is niet leuk maar geneest duidelijk. Maar in een gesticht zitten met psychische klachten is minder tastbaar. Vergelijk het met Plein Oost, het ziet er daar fysiek niet slecht uit en met geld kom je een heel eind. Maar de menselijke kant van de wijkopbouw is lastiger te benaderen. Weten ook de middenstanders. Want niemand doet alleen maar iets "voor de wijk." Er zitten altijd ego's tussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten