Onvoorspelbare
tijd
Tijd
is een tikkende bom. Je weet nooit van te voren hoeveel tijd je hebt
om te leven. Tijd, het is iets onaantastbaars en tikt onverstoorbaar
door. Het is eigenlijk het meest kostbare wat je kunt bezitten.
Denk jij ook zo vaak, waar blijft de tijd? We hobbelen maar door en dan plots als er voor iemand de tijd wordt stopgezet, tikt het voor ons toch door.
Als je bijvoorbeeld in de één of andere ruimte moet wachten tot je aan de beurt bent duurt dit voor je gevoel een eeuwigheid. Net als in de rij bij een kassa, maar als je iets doet waar je veel plezier aan beleeft, tikt de tijd zo snel dat het omvliegt.
Vorig jaar heb ik meegedaan aan een wedstrijd ‘het vrije gedicht over tijd’ En ik weet dat dit niet in een column thuishoort, toch ga ik het voor deze keer wél doen.
Weet je waarom? Ik moet het gewoon kwijt.
Dit jaar vallen er mensen met bosjes tegelijk om mij heen weg. De één na een lang ziekbed, de anderen plotseling, weer een ander door een ongeluk…en ga zo maar door. Het brengt je met beide benen weer op de grond en gaat nadenken over hoe relatief het leven kan zijn. Had ik nou toch maar dat kopje koffie met hem of haar gedronken. Was ik nog maar even langsgegaan. Had ik nog maar even… Vul maar in, ontelbare momenten die zo aan je voorbij zijn gegleden. Niet terug te draaien zijn. De tijd is weggetikt, zonder dat je het echt hebt beseft.
Soms leven mensen of dieren in hun bonusjaren. Als een dier zo ongeveer een jaar of negen kan worden en dan met veertien jaar overlijdt, heeft ie toch nog vijf bonusjaren gehad. Dit kan ook bij mensen voorkomen, na bijvoorbeeld een vreselijke diagnose dat je nog twee maanden te leven hebt en dan toch nog vier maanden leeft. Snap je? En daarom zie ik de tijd als iets onvoorstelbaars en vind ik het maar een raar fenomeen.
Denk jij ook zo vaak, waar blijft de tijd? We hobbelen maar door en dan plots als er voor iemand de tijd wordt stopgezet, tikt het voor ons toch door.
Als je bijvoorbeeld in de één of andere ruimte moet wachten tot je aan de beurt bent duurt dit voor je gevoel een eeuwigheid. Net als in de rij bij een kassa, maar als je iets doet waar je veel plezier aan beleeft, tikt de tijd zo snel dat het omvliegt.
Vorig jaar heb ik meegedaan aan een wedstrijd ‘het vrije gedicht over tijd’ En ik weet dat dit niet in een column thuishoort, toch ga ik het voor deze keer wél doen.
Weet je waarom? Ik moet het gewoon kwijt.
Dit jaar vallen er mensen met bosjes tegelijk om mij heen weg. De één na een lang ziekbed, de anderen plotseling, weer een ander door een ongeluk…en ga zo maar door. Het brengt je met beide benen weer op de grond en gaat nadenken over hoe relatief het leven kan zijn. Had ik nou toch maar dat kopje koffie met hem of haar gedronken. Was ik nog maar even langsgegaan. Had ik nog maar even… Vul maar in, ontelbare momenten die zo aan je voorbij zijn gegleden. Niet terug te draaien zijn. De tijd is weggetikt, zonder dat je het echt hebt beseft.
Soms leven mensen of dieren in hun bonusjaren. Als een dier zo ongeveer een jaar of negen kan worden en dan met veertien jaar overlijdt, heeft ie toch nog vijf bonusjaren gehad. Dit kan ook bij mensen voorkomen, na bijvoorbeeld een vreselijke diagnose dat je nog twee maanden te leven hebt en dan toch nog vier maanden leeft. Snap je? En daarom zie ik de tijd als iets onvoorstelbaars en vind ik het maar een raar fenomeen.
+Tijd
is een tikkende bom!
Je
kunt alles stil zetten,
De
tijd tikt, door en door,
het
gaat maar voort.
De
tijd tikt tot in het eindeloosheid,
eindeloos
gaat het door, tik tik tik.
Tijd
is een raar fenomeen,
een
ongrijpbaar iets.
Er
is niets te veranderen aan de tijd.
Het
kan niet worden terug gedraaid
en
ook niet vooruit.
De
tijd gaat niet voorbij,
wij
leven in deze tijd,
Niet
meer en niet minder.
Het
is onze tijd die we gebruiken,
voor
de één lang, voor de ander kort.
Je
hele leven is één tikkende tijdbom.
Je
weet nooit wanneer de tijd bij jezelf stopt.
Vergeet
niet dat desondanks de tijd blijft tikken.
Alleen
bij jou tikt het dan niet meer.
De
tijd tikt onverstoorbaar door!
Samen
leven we allemaal in dezelfde tijd. Dus zie de tijd die je hebt als
een geschenk en geniet er vooral van. Hoe denk jij over de “tijd”?
2018©Vlindertje73
Geen opmerkingen:
Een reactie posten