BEIJUMBORG (124)

Kwakkelen

Ik zit achter mijn laptop, en kijk naar buiten. De dag loopt alweer ten einde, zoals dat zo mooi poëtisch heet. De zon is achter de huizen verdwenen, de lucht is blauwer dan ik ‘m in dagen gezien heb. Naast mijn laptop zit poes Woef! zich te wassen: haar spierwitte vacht is er in dertien jaar niet lelijker op geworden, dus dat wassen zal ze nog wel goed genoeg doen.

Zo langzamerhand komen we aan in wat vaak de koudste en somberste maand van het jaar is: februari. Tot nu toe kwakkelde de winter maar wat aan: soms wat kouder, meestal grijs en somber. We hadden vorige week een pakje sneeuw, maar dat was na amper drie dagen ook alweer verdwenen. Piet Paulusma voorspelde een horrorwinter, maar ik geloof zo langzamerhand dat hij er toch weer eens flink naast zat. Het kan nog, maar ik geloof er niet zo heel erg meer in.

Om een aantal praktische redenen heb ik me de afgelopen weken vooral ook bezig gehouden met de planning van de rest van dit jaar. Tot en met april ben ik lekker veel thuis, daarna ga ik een maand naar Frankrijk om mijn zus te helpen met het inrichten van haar nieuwe huis en het herinrichten van haar oude huis dat vanaf 1 juni ‘in de verhuur gaat’. Ze woont al heel wat jaren in de schaduw van de Mont Ventoux, die machtige berg waar menig wielrenner zijn of haar tanden op stuk gebeten heeft. Sommigen letterlijk: Tommy Simpson heeft er nog steeds een veel bezocht monument, vlak onder de top. Anderen figuurlijk: lijkbleek  of vuurrood en in ieder geval afgemat komen ze boven aan, maar ze hebben die 1912m toch maar mooi overwonnen. Vanuit de tuin van mijn zus zie je goed hoe ongenaakbaar die berg is….

En dan –in juni – op taalcursus in Griekenland, om eindelijk die moeilijke taal (Nieuw-Grieks) een beetje onder de knie te krijgen.  Terug in de schoolbanken, zogezegd. Ik vind het allemaal razend spannend, maar gelukkig is er ook voldoende tijd om dan ‘s middags een strandje op te zoeken…..Griekenland is toch écht mijn land. Overigens zag ik onlangs live beelden van ‘mijn’ Griekse eiland, grotendeels bedekt door sneeuw. Ook daar, dus……

Poes Woef! wandelt nu even over mijn toetsenbord…. 
*****aan de kant, lieverd: de baas moet zijn stukkie nog even afschrijven. Ineens begint er een stuk muziek te spelen: kennelijk heeft ze een knopje ingedrukt waardoor een oudere opname van een gezang van Händel klinkt. Leuk hoor, dankjewel! Ik droom nog even weg: het wordt vanzelf weer voorjaar, zomer….iets om naar uit te kijken. 

Al dat gekwakkel ook!!!

Han Borg

Update 19.55 uur...de quote van Woef! is om de een of andere reden niet oplaadbaar. Wat zei Poesie Beijum?
****ofovo0tkwjgir97u03