"Ik ben het Trefpunt dankbaar dat ze me de gelegenheid gunnen hier met mijn kleinkinderen samen te zijn, creatief te zijn, te spelen."
Tekenspullen op tafel. Gekleurd papier. De blogger zag zo niet of er ook een schaar en lijm op de picknick-tafel lagen. Zou kunnen.
Drie kinderen en een oma.
Hij maakte bovenstaande foto. Donderdagmiddag. Links naast de ingang van genoemde activiteiten-centrum dat aan de Beijumerweg is gesitueerd.Drie kinderen en een oma? Ja, maar een oma die je je kinderen zou toewensen.
Het woord 'wijf' roept in de regel negatieve associaties op. Maar mien God, deze oma....een moord-wijf.
Wat-een-liefde-vol-le-en res-pect-vol-le oma (vergeef me het woord 'wijf' oma).
Uut Surinoame. Vijf jaar geleden kondigde ze zich als volgt aan:
"Ik kwam als Surinaamse in de Veenkoloniën wonen en moest me aanpassen. Daarom heb ik me de Groninger taal eigen gemaakt."
Foto links is van binnen gemaakt. Er kwam een vlieger voorbij. Gingen de kids de sloot onderzoeken? Vissen wellicht?
Het zal er mee te maken hebben dat deze blogger als kind nooit een oma heeft gehad.
Gevoeligheid en respect bovenal in deze.
Een oer-oma.
Wat boffen de drie kinderen die we zien dat ze zo een geweldige moord-wijf-oma (mag het even?) in hun nog prille leven hebben.
Deze blogger wenst zichzelf toe weer even acht jaar oud te mogen zijn....en een dagje met deze liefdevolle oma op stap te mogen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten