Beijum wordt ook wel een bloemkoolwijk genoemd. Wat een kronkelige straten, wat een doolhof.
Deze blogger herinnert zich dat hij, destijds woonachtig in Stad, Beijum bezocht en er bijna een uur over deed om de uitgang richting dezelfde Stad weer terug te vinden.
Hulpdiensten moeten eigenlijk geen problemen moeten ondervinden om een adres te vinden, want elke seconde kan immers tellen....
Tegen half vijf vanmiddag fietste ondergetekende over een totaal in herfstsferen verkerende Plein Oost.
Daar hoorde hij in de verte een sirene aankomen. Blogger weet niet het verschil in geluid tussen een politieauto met sirene of een ambulance met sirene. Een brandweersirene maakt meer lawaai, denkt hij.
Maar goed, het was een ambulance, zie foto links, vanaf genoemde plein richting wijkring Emingaheerd gemaakt.
Deze blogger was niet van plan er achter aan te vliegen, er was geen politie bij, en dan weet je: iets in de privésfeer.
Pakweg twintig seconden na het maken van de (linker) afbeelding stopte de sirene. Moet iets dicht bij zijn, dacht ondergetekende.
Bij de wijkring aangekomen zag hij dat de ambulance zonder toeters en bellen terug was gereden en de Claremaheerd (ja, lastig lezers buiten Beijum, doolhof, die ligt tussen Plein Oost en de Emingaheerd) in was gereden. Op de alarmlichten stil staan. Zie foto rechts.
Twee ambulancebroeders met elk een koffer in respectievelijk de hand en op de rug stapten uit.
Even vragen, kan ik u wegwijs maken heren? Nee, was het vriendelijke antwoord, maar dank u wel.
Vlakbij belden ze aan. Gelukkig telde elke seconde niet in dit geval, de 'broeders' waren relaxed en er was geen haast te bespeuren. Na een halve minuut werd de deur (intercom) geopend en de heren liepen langzaam naar boven.
Deze blogger vervolgde zijn fietstocht. Het regende. En hij prees zich gelukkig in een land/Stad te wonen waarin adequate en professionele hulp voor elk mens beschikbaar is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten