Door Agnes de Vos
Na 4 jaar was er op 11 november in de Bron eindelijk weer een Spetterende Spulletjesmarkt. Het was alsof hij nooit was weggeweest: al vóór opening stonden de eerste koopjesjagers al in de hal, raddraaier Ruud en zijn collega Harold zwengelden enthousiast en deskundig het rad van fortuin aan, en vanuit de keuken gingen lekkere hapjes en drankjes als zoete broodjes over de toonbank.
Na 4 jaar was er op 11 november in de Bron eindelijk weer een Spetterende Spulletjesmarkt. Het was alsof hij nooit was weggeweest: al vóór opening stonden de eerste koopjesjagers al in de hal, raddraaier Ruud en zijn collega Harold zwengelden enthousiast en deskundig het rad van fortuin aan, en vanuit de keuken gingen lekkere hapjes en drankjes als zoete broodjes over de toonbank. Eén van de leukste aspecten van de Spulletjesmarkt is dat er zo veel mensen (50) meehelpen om er een succes van te maken: de opbouwers, de inbrengers van spulletjes en zelfgebakken lekkers, de verkopers in de kerkzaal en de foyer, de koffieschenkers en afwassers. En dan waren er natuurlijk de mensen die kwamen kijken en kopen! Ondanks de regen kwam men in groten getale naar de Bentismaheerd, voor de gezelligheid, de koopjes, heerlijke soepen en andere versnaperingen. Dat allemaal ten gunste van de twee goede doelen waar de opbrengst voor bestemd was: 60% voor ons ZWO-project Keeping Families Together Ghana en de overige 40% voor verbeteringen aan onze geluids- en video-installatie.
En die opbrengst viel bepaald niet tegen: aan het eind van de dag telden de geldtellers €2108,65, en dat bedrag is nog opgelopen door de verkoop van overgebleven gebak en andere bijdragen na de dienst van zondag. Het was na corona even aftasten of het concept nog wel zou werken, maar na afloop weten we het bijna zeker: de Spulletjesmarkt zou wel eens een blijvertje kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten