De rondritjes met mijn charmante chauffeuse zijn enerzijds een verademing, even eruit, anderzijds is het een gedoe.
Omdat mijn rechterbeen strak in het gips zit, en niet mag buigen, is het een toestand om vanuit de rolstoel de achterbank op te wippen om vervolgens de benen met een voorzichtige zwaai naar voren te leggen.
Passagiersstoel naar achteren klappen en over pakweg 180 meter half zitten en half liggen.
Eenmaal in die toestand gesetteld, is redelijk comfortabel. Bewegen met een gipsen poot, van rolstoel naar bank, of de auto in, is vooral lastig i.v.m. de zwaarte van het been.
Half liggend fotograferen kan ook best. Afbeelding links, gehandicaptenvervoer.
Zie foto boven, bijna hoek Emingaheerd met de Grevingaheerd links. Het duurde ongeveer twee minuten voordat de lange vrachtwagen de de draai vanuit de Grevinga kon nemen,
Wat dat bakbeest daar nou moest, het leek niet op een verhuiswagen.
Maakt niet uit, een beetje feeling houden met de wijk is niet verkeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten