Deze blogger komt vaak in het UMCG, de laatste vijf weken gelukkig alleen voor controles (bloed prikken, benen laten bekijken door een arts/orthopeed) en niet voor weer een opname.De laatste opname dateert alweer van vijf weken geleden. En het probleem waar ondergetekende meezit heet osteomyelitis
Nog even voor de foto's aan, de blogger durft na bijna elf maanden invalide te zijn, met vier operaties in vijf maanden tijd, nog niet honderd procent te juichen. Maar als de onstekingswaarden in het bloed, ook wel crp genoemd, laag blijven of nog beter iets daalt, dan zal zo over pakweg vier weken een knieprothese in het rechter been worden geplaatst. Aldus een verheugend telefoontje vanmiddag van de behandelende arts.Om het nog even medisch te houden, en dan hou ik er mee op, er zit al een maand of drie cement op de plek waar de rechterknie behoort te zitten. Een zogenaamde spacer.
Via deze site, en zie de gekleurde regels: Een spacer is een tijdelijke prothese die gemaakt is van botcement. In dit cement zit antibiotica die vrijkomt in het operatiegebied. De spacer vult de plaats op waar de knie zat. Hierdoor blijven uw spieren op de goede lengte.
Spannend, na een jaar weer leren lopen, fietsen, autorijden? De Groningse mentaliteit voorbij van 'ik mot nog zain' en van 'het zal wel?' Geloven in volledig herstel? Mien God, laat het zo zijn...
Je kunt er beter niet liggen want gezondheid boven alles, maar het UMCG is een prettig ziekenhuis. Een uitstekend ziekenhuis. Wat een hoogstaande zorg. Jaja mensen...in dit Ontevreden Nederland....
Deze blogger vergaapt zich er wekelijks aan de kunstuitingen. Het haalt het kille wat van het ziekenhuis af, vindt hij.
Afbeelding rechts, er rijden taxiwagentjes door de gangen, personeel op de step.
Toch maar afsluitend met positief Grunnings: 't komt oal goud mensen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten