HET VOORJAAR LONKT

Na een paar dagen noodgedwongen binnen te hebben gezeten (en gelegen) voelde ik me vandaag weer dusdanig opgeknapt om er uit te gaan voor een boodschap en een klein rondje Beijum. Ik vertel niks nieuws als ik constateer dat de winter aan het wegtrekken is en dat het voorjaar sluipenderwijs naderbij komt. De uitingen van de winter, vorst, sneeuw en ijs,verdijnen langzamerhand uit het zicht. De Zuidwending toont nog steeds de restanten van het wegsmeltende bolwerk van Koning Winter.

Of er nog op het ijs gelopen kan worden durf ik niet te stellen, maar er iets op gooien kan altijd nog. Onder de fiets- en wandelbrug ter hoogte van de Munsterheerd lag/ligt een beeldscherm van een computer. Na trouwe dienst wordt het ding zo over de brug naar beneden gekieperd. Wat moet je er van zeggen? Niks?
En ook van de wederom aan barrels gesmeten glaswerk van de twee telefooncellen op het plein voor Winkelcentrum Beijum, wat moet je er van zeggen? Donderpreken, mantra's over 'zo kan het niet langer, hier moet iets aan gebeuren,' of opruimacties: het helpt niks tegen het gedrag van dit soort lieden. Tijdelijk wel, als dit soort symptomen door een stel positivo's en enthousiastelingen door een actie worden opgeruimd.

In de promenade van het Winkelcentrum sprak ik een altijd vriendelijk en aardige bestuurslid van, jawel daar gaan we weer, nou ja, waar ik zogenaamd mee in de clinch zou liggen. Altijd groeten en altijd even een praatje. Niet iedereen verstaat deze kunst, diepe meningverschillen hebben en gewoon elkaar groeten en even praten. Waarom niet, ik blijf in ieder geval iedereen die ik ken in het dorp Beijum groeten. "Wat een soap niet," hoorde ik uit twee bekende monden die zich verbazen over de nieuwe rel in de wijk. "Mooi dat je het te berde brengt, pak ze maar aan, ze moeten transparant zijn." Leuk die complimenten, maar criticaasters zullen er vast ook zijn. In de bibliotheek op Plein Oost ging ik vervolgens even op zoek naar Menno Fritsma, even overleggen over zijn wijze woorden, zie afgelopen maandag. Vrijwilligers zijn goud waard in de wijk, die moet je koesteren, dat zijn kort samengevat zijn woorden. Vrij vertaald: gelijkwaardig met elkaar een betere wijk maken, zonder de baas te willen spelen. Hij was er niet, binnenkort maar eens overleggen hoe we zijn goede woorden naar de concrete realiteit kunnen vertalen. De tegenstellingen zijn diep, datgene wat een warme, beschermende, vertrouwenwekkende, overkoepelende en stimulerende functie in de wijk zou moeten hebben loopt over van splitsing, wantrouwen, conflict, eigen belang, en introvertheid."Sektarisch geweld," aldus een woedende reactie die ik hoorde. Komt het ooit weer goed in Beijum? Onder aanvoering van het duo leugen, list en bedrog? Lees ook de reactie van Prem Anroedh onder het artikel van gisteren over het opstappen van Prem! Lees en huiver. De bovenste reactie van een bepaald heerschap, daar valt ook van alles over te schrijven. Maar laat maar. Het voorjaar komt er aan, na ongeveer drie maanden kou, vorst en sneeuw klimmen kinderen voorzichtig weer in de speeltoestellen, zie de foto van Plein Oost. De knoppen van krokussen komen voorzichtig boven de grond. Vogels beginnen weer te kwetteren in de bomen.