Het blijft uitkijken als je de weg op moet, dat geld voor alle weggebruikers, fietsers, wandelaars én automobilisten. De wijkring en naast gelegen fietspaden zijn goed begaanbaar, echter midden in de woonheerden is goed fietsen praktisch onmogelijk, er ligt teveel sneeuw en als je niet uitkijkt maak je een schuiver omdat je in een (fiets)bandenspoor terecht komt en er direct weer uit gaat. Platgereden sporen van autobanden zijn gemakkelijker te volgen als je autorijdt, dit kan niet met een fiets, veel te wiebelig om er in te blijven (in het fietsspoor).In een auto zit je redelijk comfortabel, maar ook hier blijft het uitkijken, je kunt zomaar wat aanrichten omdat je niet verdacht bent op de langere remweg. Zie bovenste foto, gisteravond gemaakt, drie meter voor de auto loopt zo ineens iemand met een slee achter zich de straat over. Hard remmen gaat niet, je kunt zomaar doorglijden en twee slachtoffers maken. Pompend remmen is een optie. Gelukkig had ondergetekende z'n snelheid aangepast, 35 km/uur is op het ogenblik al te snel voor in een woonheerd.
Op de rechter foto werd een jogger gepasseerd. Ook maar stapvoets voorbij gereden, als een fietser of hardloper/wandelaar vlak voor je auto onderuit gaat is remmen bijna niet meer te doen.
Tot nu toe lijkt iedere weggebruiker in Beijum zich goed aan te passen aan het winter-sneeuwweer. Verhalen over botsingen en blikschade in Beijum zijn nog niet binnen gekomen.
1 opmerking:
Mooi , laten we voorzichtig zijn met elkaar .
Een reactie posten