Het in de winter kapotgereden muurtje bij de Doefmat ziet er weer netjes uit. Tenminste, laat het kleurverschil tussen de oorspronkelijke en nieuwe stenen even buiten beschouwing, het is weer een geheel.
Hoewel het gebouw geen schoolfunctie meer heeft, wordt het speelplekje nog redelijk intensief door omwonende kinderen gebruikt. Kijk, daar loopt ook een hond los, die wil z'n behoefte even tussen de bosjes doen. Mag niet hondje. Baasje!
Het is een gezellige plek in de wijk, bewoners van de Doefmat zitten regelmatig buiten, kinderen spelen, hondjes dartelen rond....Buurtje Weltevree.
zondag 18 mei 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Afgelopen week was op journaal dat een zwerfhond een kind op driewieler aanviel, al enkele beten had geplaatst en toen werd verjaagd door een razende kat.
Een wonder?
Maar wat is dat dan, een wonder?
Iets wat natuurwetten voldoet die wij (nog?) niet kennen?
En wie of wat veroorzaakt dit dan?
Bijna goed.
Was geen zwerfhond maar de waakhond van de buren. Heeft 1 keer gebeten en werd verjaagd door de kat van het jongetje en het vond plaats in amerika.
Het was geen wonder maar een kat die een hechte band heeft met zijn baasje.
Zoek maar eens goed en je vind genoeg mensen die gered zijn door hun huisdieren. Dat is geen wonder maar gewoon onvoorwaardelijke liefde.
ja, ik zag het filmpje op internet.
bijna te mooi om waar te kunnen zijn.
idd. Emmy, onvoorwaardelijke liefde zoals het misschien nieteens te vinden is bij mensen.
ik mis trouwens nog steeds de kinderstemmen die er eerder waren.
gr. Therèse
Onvoorwaardelijke liefde heeft iets te maken met een dienst verlenen zonder daarvoor iets terug te verlangen.
Ik denk dat dit bij alle mensen voorkomt, in ieder geval in de band tussen ouders en kinderen.
Vraagje aan Willem,
Heb jij kinderen?
gr. Therèse
Misschien dat ik dat vertel nadat jij je, mét foto, door Johan hier hebt laten interviewen.
Haha. Oké, dan staat het nu 1-1.
Laten we het daar dan ook maar bij houden :-).
Ben blij dat ons'Johan mij respecteert in wat ik wél en zeker niét wil.
Even goede reactie vrienden hè, jij en ik :-)?
gr. Therèse
Nah, dat weet ik niet zo precies.
Mijn insteek is om hier zo zuiver mogelijk te reageren.
Daarbij maak ik wel eens een uitschuiver.
Dat doe jij ook, dat doet iedereen wel eens die hier reageert.
Maar als je erop wordt geattendeerd moet je die uitschuiver toegeven, vind ik. Volwassenheid betekent toch zoiets als verantwoording voor je fouten nemen.
Dus niet in de stress schieten van oh God er is iets slechts aan mij en nu moet ik mij verdedigen.
Maar kritiek ervaren als een uiting van betrokkenheid die je helpt een completer mens te worden.
Niet veel mensen kunnen dat, is mijn observatie, maar jij kunt dat wel.
En zo hoort het ook.
Een reactie posten