De dag begon niet vrolijk met het nieuws over het heengaan van Harm Vorsteveld. Zie voorgaand bericht. De blogger fietste vanmiddag enigszins verdwaast door Beijum. De dood is niet alleen een mysterie, sommigen weten het zeker, het is een illusie. Maar voor ondergetekende is het ook vaak een paradoxaal gegeven, iemand die dood is lijkt als nooit tevoren te leven.
Nooit dacht ik zo vaak op één dag aan de afgelopen zaterdag overleden columnist. Bij elke hoek van een straat en bij het winkelcentrum zat ie op m'n geestesoog. Alsof hij elk moment met z'n rode karretje aan kon komen rijden om een praatje te willen maken. Wat een weemoed.
André Hoogenberg van de gelijknamige dierenspeciaalzaak in de promenade van het winkelcentrum vanmiddag: "Het heengaan van Harm is een groot verlies voor Beijum."
En zo is het.
Aan alles komt een einde, ook aan de meteorologische winter van 2015/2016. Morgen is het 1 maart. Wat een zonnige dag hadden we vandaag. Grote foto's boven en beneden, het speelplein bij de Expeditie, de school die over een paar maanden ophoudt te bestaan, is in trek bij buurtkinderen. Spelen in de zon. De school gaat dan wel sluiten, laten ze in vredesnaam het prachtige speelplein open houden.
Op de linker en rechter afbeeldingen zien we bloemen. De nep-bloemen links fleuren op, evenals de narcissen in een vierkante bak aarde dat rond een boom staat. Bentismaheerd.
Het cliché is maar al te waar, het leven gaat door.
1 opmerking:
Krokussen.
Een reactie posten