De foto is van afgelopen zomer. Maar het konijn woont nog steeds helemaal alleen in een hok, een hok waar hij af en toe opklimt voor een beter uitzicht. Ik heb nooit op de Partij voor de Dieren gestemd, maar als je hier verder over nadenkt moet je toch tot de conclusie komen dat dit een kwestie van verborgen leed is. En ook hier, aan de rand van Beijum-Zuid. Een konijn wil toch ook wel eens gezelschap en lekker rollebollen met in dit geval een vrouwtjeskonijn?Een konijn kan toch moeilijk met zichzelf gaan spelen? Gelukkig komt af en toe een poesje van de buren op bezoek bij het konijntje; samen gaan ze dan even het hok binnen. Wat daar binnen gebeurd is een raadsel en het ophangen van een cam of opnameapperatuur is een optie. Of misschien ook wel niet; waarom mag een konijn geen privé-leven hebben? Elke dag krijgt het beestje genoeg te eten en zijn hok wordt op tijd schoongemaakt. Maar als iemand een vriendinnetje voor hem weet dan mag dat gemeld worden. Alhoewel, het beestje woont al zoveel jaren alleen, het is de vraag of hij nog iemand in zijn territorium duldt. En om even een kwartiertje een vrouwtjeskonijn bij hem neer te zetten om zijn geslachtsdrif uit te leven; tja, ik vind het best dat de Partij voor de Dieren bestaat. Maar straks gaat de Christen-Unie zich er ook nog tegen aan bemoeien...
donderdag 14 februari 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten