Het is al weer een tijdje geleden dat een vreugdeuiting als deze, zie foto, op Beijumnieuws heeft gestaan. Ooievaars en Abrahams zijn hier de revue al gepasseerd, een opblaasbare baby kan ik me niet herinneren ooit te hebben gepubliceerd. Gisteren belde ik bij dit huis aan om te vragen of ik een foto mocht maken. De opblaaspop in combinatie met de schotelantenne bevreemde me iets, dat kan te maken hebben met mijn vooroordelen en beeldvorming. Schotelantennes associeer ik met bevolkingsgroepen die we gemakshalve 'allochtonen' noemen. Opblaaspoppen worden in de tuin geplaatst bij Frans Bauer achtige types, SBS6- en 'ik hou van Holland' kijkers. Noem het maar de burgerman in mij die dit soort simpele indelingen gebruikt. De deur ging open en een 'allochtone' vrouw deed open. Of zij de kersverse moeder was en of ik een foto mocht maken? Op beide vragen werd ja geantwoord. Haar dochtertje is op vier februari geboren. Nee, ze wilde zelf niet op de foto, maar voordat de foto moest worden genomen wilde ze wel even het slabbetje rechtleggen zodat die goed leesbaar op de foto kwam. De deur sloot zich weer, de foto werd genomen en een windvlaag zorgde ervoor dat het slabbetje weer op de rug terecht kwam.De vraag dringt zich bij me op of deze bewoners nu goed geïntegreerd zijn omdat ze op de Beijumer klei op deze 'hollandse' manier hun vreugde uiten.
Aan de fabrikanten die deze opblaaspoppen leveren nog even de vraag: is het ook mogelijk dat er meer blijheid en vreugde van de 'gezichten' af gaat stralen? Kijk eens naar dit smoelwerk, dat ziet er toch niet conform een blijde gebeurtenis uit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten