Bloeiende Rode Hazelaar / LambertusnootAchter de boerderij staat een meerstammige “struikvormige” boom. Volgens de mensen die het kunnen weten is het een Rode Hazelaar. Op internet kom je nogal tegenstrijdige berichten tegen. Op de site http://www.mijntuin.org/ staat bijvoorbeeld: “Let op! De ”Rode Hazelaar” is geen hazelaar, maar een Lambertusnoot (Corylus maxima).
Waarschijnlijk zijn er meerdere vormen van de Lambertusnoot want in de veldgids Bomen (Capitool) staat bij de beschrijving van de Lambertusnoot (Corylus maxima) dat “Purpurea” paarsrood blad heeft. Volgens de site www.tuinkrant.com is deze sierstruik bekend onder de Nederlandse namen Rode Hazelaar en Lambertusnoot.
De natuur is zeer divers en het determineren van al dat moois is erg lastig. Je moet er voor hebben gestudeerd. Ik heb dat niet, ik geniet gewoon van wat ik zie en hoe het precies heet is voor mij niet van doorslaggevend belang.
Typisch voor de “Lambertusnoot” zijn de paarse katjes en de donkerpaarse bladeren. Op de (tot 8 cm lange) hangende katjes zitten de mannelijke bloemen. De katjes verschijnen al in het najaar, voordat al het blad is afgevallen. De planten zijn eenhuizig (mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde plant) en de kleine, onopvallende, vrouwelijke bloemen (met opvallende rode stempels) verschijnen in januari. Ongeveer gelijktijdig worden de katjes groter en langer en stuift het stuifmeel. Ruiken doe je ze niet. Die geur hebben ze niet nodig, het zijn windbestuivers. Er komt geen insect aan te pas. Bij sommige exemplaren bloeien de vrouwelijke bloemen voor de mannelijke, bij andere net andersom. De vrouwelijke bloei duurt langer. Ze worden gevolgd door de noten, die in september en oktober rijpen. De noten worden verspreid door eekhoorns en vogels, vooral gaaien, spechten en boomklevers, die ze als wintervoorraad verbergen en vaak niet terugvinden.
Foto + tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten