Je kind (te) druk?
Je kind is geboren…Als een stukje klei? Te vormen naar jouw wil? Te vormen naar de wens…van de maatschappij?
Wie is je kind? Wat is je kind waard? Wat moet het presteren? Heeft het uniciteit? Mag het gelukkig zijn…met eigen talenten, gaven en gewoonten?
Of kneden wij (en de maatschappij), het kind tot wat het worden moet? De eisen van deze tijd zijn (te) hoog. Een kind moet in de kleuterklas zelf plannen. Er moet veel overlegt worden, en samen gewerkt. Het kind wordt getest / gemeten / gewogen. Kijken of het tot “middenmoot” behoord.
Wat en wie bepaald de middenmoot? De steeds hoger gestelde eisen met…daaraan gekoppeld de prestaties van de meeste kinderen? Aan dit gemiddelde wordt je kind gemeten. HELP…het is “anders” dan het gemiddelde…., gedraagt zich “anders”, denkt anders, rekent anders. Heeft uitzonderlijke talenten. Maar…moet eerst voldoen aan de eisen van NU!
Het SYSTEEM van deze tijd. Als het daar niet aan voldoet. …doordat het buiten het gemiddelde “valt”….moet er aan gesleuteld worden. Heeft het een beperking (diagnose), een stoornis, een handicap, een etiket….dit is GELD….anders krijgt het geen hulp?
Daarnaast heeft een kind veel te kiezen. Als het een presentje voor “zijn” verjaardag wil, kan het kiezen uit legio mogelijkheden. Was er voorheen 1 monopoly spel, nu zijn er minstens 4. Kon je voorheen kiezen uit 5 thema’s lego, nu zijn de thema’s velen. Kreeg je in het verleden een kaakje bij je melk, nu kun je kiezen uit velen soorten frisdranken en koekjes / versnaperingen. Naast het kiezen geeft de huidige voeding veel stoffen mee die weinig met de natuur te maken hebben. Wat doen deze stoffen met onze kinderen?
Een zelfde type kind werd in (bijvoorbeeld) 1930 volwassen…als boer. Hij had ineens geen beperking. Hij functioneerde prima. Boer zijn paste bij hem. Hij ging KORT naar school, en had zijn doel bereikt. Hij leerde het van zijn vader. De eisen waren VEEL MINDER dan 70 jaar later. Hij had ook minder te kiezen. Het was duidelijk; bij de koffie geen koek, en extra versnaperingen / zoetigheid was bijzonder.
Laten we deze boer eens plaatsen….in de tijd van NU. He?....zie je dat? Ineens heeft hij een beperking. Hij kan de druk van het boerenbedrijf niet aan! Hij moet ineens manager zijn en voldoen aan heel veel eisen.
Of…hij woont in de stad. De prikkels zijn te veel voor hem. Hij moet veel presteren op het werk. De wereld is hard en zakelijk. Alles moet meetbaar en controleerbaar zijn. Er is altijd een verantwoordelijke voor problemen. Hij kan het NIET aan. Krijgt een etiket, heeft een handicap / beperking.
Hoe hoger de druk, prikkels en eisen zijn. Hoe meer mensen “uitvallen”en dus….een etiket, stoornis, of DSM IV classificatie krijgen.
Een kind van vroeger met dezelfde aanleg als het huidige kind met ADHD, kon wel mee komen. De duidelijke (sociale) regels, structuren, gezagsverhoudingen maakte dat dit kind het meestal wel red. Echter…er zijn ook kanttekeningen. “Moeilijk” opvoedbare kinderen zijn er altijd geweest. Ze werden gedrild…gekneed…tot wat de “norm” was. In die zin is er niets veranderd…echter…de HUIDIGE NORM…is hoog, te veel eisend en te weinig aansluitend bij behoeften van het kind. De tijd is niet om te keren, de vraag is echter…is diagnose ADHD of andere stoornissen te wijten aan het feit dat er (te) veel kinderen geboren worden met een stoornis? OF….dat de omgeving de aanleg van het kind versterkt en negatief beïnvloed door het huidige SYSTEEM van deze tijd?
Accepteert het SYSTEEM nog wel beweeglijke / ondernemende en super creatieve kinderen? Kinderen die vroeger perfecte jagers hadden kunnen zijn? Accepteert het SYSTEEM überhaupt nog wel kinderen die het huidige systeem niet zien zitten? Er intens ongelukkig van worden?
Is er een weg terug?
Je kind is geboren…Als een stukje klei? Te vormen naar jouw wil? Te vormen naar de wens…van de maatschappij?
Wie is je kind? Wat is je kind waard? Wat moet het presteren? Heeft het uniciteit? Mag het gelukkig zijn…met eigen talenten, gaven en gewoonten?
Of kneden wij (en de maatschappij), het kind tot wat het worden moet? De eisen van deze tijd zijn (te) hoog. Een kind moet in de kleuterklas zelf plannen. Er moet veel overlegt worden, en samen gewerkt. Het kind wordt getest / gemeten / gewogen. Kijken of het tot “middenmoot” behoord.
Wat en wie bepaald de middenmoot? De steeds hoger gestelde eisen met…daaraan gekoppeld de prestaties van de meeste kinderen? Aan dit gemiddelde wordt je kind gemeten. HELP…het is “anders” dan het gemiddelde…., gedraagt zich “anders”, denkt anders, rekent anders. Heeft uitzonderlijke talenten. Maar…moet eerst voldoen aan de eisen van NU!
Het SYSTEEM van deze tijd. Als het daar niet aan voldoet. …doordat het buiten het gemiddelde “valt”….moet er aan gesleuteld worden. Heeft het een beperking (diagnose), een stoornis, een handicap, een etiket….dit is GELD….anders krijgt het geen hulp?
Daarnaast heeft een kind veel te kiezen. Als het een presentje voor “zijn” verjaardag wil, kan het kiezen uit legio mogelijkheden. Was er voorheen 1 monopoly spel, nu zijn er minstens 4. Kon je voorheen kiezen uit 5 thema’s lego, nu zijn de thema’s velen. Kreeg je in het verleden een kaakje bij je melk, nu kun je kiezen uit velen soorten frisdranken en koekjes / versnaperingen. Naast het kiezen geeft de huidige voeding veel stoffen mee die weinig met de natuur te maken hebben. Wat doen deze stoffen met onze kinderen?
Een zelfde type kind werd in (bijvoorbeeld) 1930 volwassen…als boer. Hij had ineens geen beperking. Hij functioneerde prima. Boer zijn paste bij hem. Hij ging KORT naar school, en had zijn doel bereikt. Hij leerde het van zijn vader. De eisen waren VEEL MINDER dan 70 jaar later. Hij had ook minder te kiezen. Het was duidelijk; bij de koffie geen koek, en extra versnaperingen / zoetigheid was bijzonder.
Laten we deze boer eens plaatsen….in de tijd van NU. He?....zie je dat? Ineens heeft hij een beperking. Hij kan de druk van het boerenbedrijf niet aan! Hij moet ineens manager zijn en voldoen aan heel veel eisen.
Of…hij woont in de stad. De prikkels zijn te veel voor hem. Hij moet veel presteren op het werk. De wereld is hard en zakelijk. Alles moet meetbaar en controleerbaar zijn. Er is altijd een verantwoordelijke voor problemen. Hij kan het NIET aan. Krijgt een etiket, heeft een handicap / beperking.
Hoe hoger de druk, prikkels en eisen zijn. Hoe meer mensen “uitvallen”en dus….een etiket, stoornis, of DSM IV classificatie krijgen.
Een kind van vroeger met dezelfde aanleg als het huidige kind met ADHD, kon wel mee komen. De duidelijke (sociale) regels, structuren, gezagsverhoudingen maakte dat dit kind het meestal wel red. Echter…er zijn ook kanttekeningen. “Moeilijk” opvoedbare kinderen zijn er altijd geweest. Ze werden gedrild…gekneed…tot wat de “norm” was. In die zin is er niets veranderd…echter…de HUIDIGE NORM…is hoog, te veel eisend en te weinig aansluitend bij behoeften van het kind. De tijd is niet om te keren, de vraag is echter…is diagnose ADHD of andere stoornissen te wijten aan het feit dat er (te) veel kinderen geboren worden met een stoornis? OF….dat de omgeving de aanleg van het kind versterkt en negatief beïnvloed door het huidige SYSTEEM van deze tijd?
Accepteert het SYSTEEM nog wel beweeglijke / ondernemende en super creatieve kinderen? Kinderen die vroeger perfecte jagers hadden kunnen zijn? Accepteert het SYSTEEM überhaupt nog wel kinderen die het huidige systeem niet zien zitten? Er intens ongelukkig van worden?
Is er een weg terug?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten