maandag 14 december 2015

MAANDAGOCHTEND (258)


De tijd vliegt voorbij, het jaar 2015 behoort over tweeënhalve week al weer tot het verleden. Normaal gesproken was hier, op Beijumnieuws, al lang een aankondiging van een eindejaarsfeest bij Winkelcentrum Beijum gepubliceerd. Dit jaar is het tot nu toe erg stil op dit gebied.

Bijna zes jaar geleden was het tijdens oud en nieuw min of meer oorlog in de wijk. Op 10 januari 2010 berichtte Beijumnieuws: Burgemeester Peter Rehwinkel laat uitzoeken of de mobiele eenheid (ME) tijdens de jaarwisseling al dan niet te hard heeft opgetreden. Met name vanuit de Groningse wijk Beijum waren daar klachten over.
Op oudejaarsavond van datzelfde jaar (2010) werd voor het eerst een feest op de parkeerplein bij het winkelcentrum georganiseerd. Compleet met een georganiseerde vreugdevuur. Vijf jaar achtereen was het betrekkelijk rustig in Beijum. Geen rellen, geen ME en geen grootschalige vernielingen. 

Zullen de relschoppers en vernielzuchtigen de komende editie van oud en nieuw weer uit hun holen en spelonken komen om rotzooi te trappen, of wordt de opgaande lijn van de afgelopen jaren doorgezet?

Er zit een risico in om geen centraal feest in de wijk te houden. Anderzijds, waarom zou je vernielzuchtige vandalen a.h.w. 'belonen' met een feest? En, over de hele linie, land, stad, wijk, is het de afgelopen jaren rustiger geworden tijdens de jaarwisseling, dus wellicht was het de afgelopen jaren zonder feest in Beijum ook sowieso meer beheersbaar geworden, wie zal het zeggen.

Sinds Beijum tijdens de wisseling van 31 december 2009 op 1 januari 2010  een trammelant-nacht beleefde, ontwaarde ondergetekende ook beduidend meer Boeddhabeelden in de (voor)tuinen van Beijum. En ook ontdekte hij een paar hoefijzers aan een muur. Naar het schijnt is meditatie een medicatie tegen geweld. En een hoefijzer brengt geluk.

Een beetje naïef en al te New Age-gedacht misschien. Maar je weet het niet. De zachte krachten zullen zeker winnen, zei Henriette Roland Holst ooit.

De zachte krachten zullen zeker winnen
in ’t eind -- dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zoo ’t zweeg zou alle licht verduistren
alle warmte zou verstarren van binnen.
De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de groote zaligheid beginnen
die w’als onze harten aandachtig luistren
in alle teederheden ruischen hooren
als in kleine schelpen de groote zee.
Liefde is de zin van ’t leven der planeten
en mensche’ en diere’. Er is niets wat kan storen
’t stijgen tot haar. Dit is het zeekre weten:
naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.

Een prettige week toegewenst. Schaf allemaal massaal een Boeddhabeeld (al zijn er stromingen die verkondigen dat je die cadeau moet krijgen) aan en timmer een hoefijzer aan de muur.

1 opmerking:

Anoniem zei

Bedankt voor het prachtige gedicht van Henriette Roland Holst !!!