BEIJUMBORG (157)

Soms komen zaken in een stroomversnelling. Er is vaak geen directe aanleiding voor, het gaat dan als vanzelf. Nou heb ik wel eens met een kano in een echte stroomversnelling gezeten (in de voor de rest zo vredige Franse rivier de Dordogne), maar dat was - op zijn zachtst gezegd – geen pretje. Deze stroomversnelling zal dat hopelijk wél zijn. 

De lezer die regelmatig deze column leest weet dat ik al een tijd van plan ben om het mooie Beijum te verlaten. Vreemd eigenlijk, maar ondanks het feit dat het me hier nog steeds uitstekend bevalt zoek ik toch meer de drukte op: ik wil naar een gelijkvloers appartement ergens rond het oude centrum van Groningen. Tot nu toe heb ik er nog maar drie bekeken, en haast heb ik ook niet echt, maar als je éénmaal in de ‘flow’ zit, dan moet het er wel van komen.

Achterkant met tuin....

Mijn eerste actie tot nu toe was: het uitruimen van mijn boekenvoorraad. Meer dan duizend boeken zitten er nu in grote fruitdozen, om weg te geven of om nog te verkopen aan een antiquariaat. Daarna zijn de meubels aan de beurt: wat wil ik mee, wat moet ik kwijt? En kleren, archieven, frutsels en knutsels….dat wordt nog een hele klus! En op 22 juni komt er een fotograaf van de makelaar, die een dan opgeruimd huis en een wat bijgehouden tuin komt vastleggen op de gevoelige plaat, voor een brochure bij de makelaar. 

Feitelijk was het sorteren van die boeken nog de meest moeilijke klus: wat ik verder kan meenemen naar een appartement van circa 100m2 is al wel snel duidelijk. Gelukkige bijkomstigheid is, dat er ook nogal wat overbodige huisraad naar een klein appartementje in Frankrijk kan, waar mijn broer en ik de afgelopen maanden de bouw van hebben mogelijk gemaakt. Eind van deze maand (als de grenzen tenminste weer open zijn) gaan we met een auto met dozen huisraad die richting uit, om te schilderen, een keuken in te richten en alles te doen waardoor we straks op onze eigen tijden spontaan naar de Franse heuvels in de Drôme kunnen rijden en daar kunnen genieten van het goede leven.

Maar nu dus eerst mijn huis verkopen. Dat gaat via een makelaar, maar mocht er een lezer van deze column belangstelling hebben, dan kan hij/zij altijd contact met me opnemen. Zoek mijn naam maar op op Facebook, en stuur me dan een persoonlijk berichtje. Het is een grote woning, zeer geschikt voor een gezin (vijf slaapkamers!), heel erg licht van binnen, gelegen aan een mooie heerd, ontzettend fijne buren, moderne keuken en idem badkamer – een eigen garage en oprit, tuin voor en achter….kortom: een buitenkansje! 

Han Borg