woensdag 13 januari 2021

BEIJUMBORG (181)


 Zo, het nieuwe jaar is alweer bijna twee weken oud. De meeste lezers zullen hun gewone routines weer hebben opgepakt, de kerstboom de deur uit hebben gedaan (een vriend van me liet zo’n ding altijd rustig het hele jaar staan, tot er geen naald meer aan zat), het restant vuurwerk weer in de meterkast hebben gezet in de hoop dat het volgend jaar alsnog kan worden afgestoken. Mijn huis in Beijum is inmiddels mijn huis niet meer, de nieuwe bewoners zijn er gelijk enorm mee aan de slag gegaan. 

Het is vreemd om eens geen grootse plannen voor zo’n blanco jaar te hebben. Reizen zal voorlopig nog wel niet gaan. Mijn nieuwe appartement moet hier en daar nog wat aangekleed worden met schilderijen en andere zaken, maar heel veel werk is dat niet meer. Er staat nog 2,5m aan ongelezen boeken in de boekenkast: daar mag ik nu zo langzamerhand wel eens aan beginnen. Hoe verrassend kan het zijn als je die boekenkast opruimt (dat deed ik al in de vroege herfst), maar vooral als je de kast na verhuizing weer inruimt. Die 2.5m viel tot nu toe niet op, maar omdat ik de kast anders heb ingedeeld ontdekte ik in één keer dat er nog wel het nodige ongelezen was. Nu ja: fijn voor de komende koude maanden. 

 

Ik hoop eigenlijk wel op echte winterkou. En liefst ook met een bak sneeuw erbij. Die sneeuw mag dan eerst vallen, en daarna kan Koning Winter zijn intrede doen. Vanuit mijn zijramen heb ik mooi zicht op het Reitdiep, en wat zou het leuk zijn als ik daar over een week of wat mensen overheen zie schaatsen, naar Stad toe of de andere kant op, naar Garnwerd. Of de klimaatverandering zoiets nog toestaat weet ik niet, maar nog niet eens zo heel lang geleden waren ook de stadsgrachten (of beter: diepen) van Groningen nog helemaal toegevroren. Dus heel erg onmogelijk is dat niet. 

 

En als we dan allemaal een prikje hebben gehad, dan kan er misschien ook weer gereisd worden. In ieder geval naar mijn plekje in Zuid-Frankrijk, wat we vorig jaar hebben laten bouwen. En die goede vriend in Milaan wil me ook graag zien. Ook ‘Athene’ roept. Maar ja: eerst dat prikje. Wanneer dat gaat gebeuren is natuurlijk nog de vraag, maar zelf hoop ik dat het snel zover is. Ook al bouwde ik vorig jaar immuniteit op door corona te krijgen, toch biedt dat vaccin straks gewoon meer ruimte om weer vrij te kunnen bewegen. En tot die tijd biedt mijn boekenkast soulaas…  


Han Borg


Geen opmerkingen: