Maar de tekst geeft toch te denken.
Zal Jezus de enige vredes-baas zijn die er bestaat?
Die bestaan heeft, beter gezegd, hij is toch dood?
Zou je geen vrede kunnen ervaren als je in diepe meditatie bent? Als je als moeder je baby liefdevol aan de borst hebt? Een mens kan momenten hebben waarin hij zich compleet een voelt met alles en iederen. Zou dat ook vrede mogen heten? Kun je ook in vrede heengaan (sterven) zonder aan Jezus te denken?
De tekst die we zien wekt geen vrede op, eerder een machtsgevoel. Alsof Jezus politiek is. Baas boven baas. Wat is het in feite een liefdeloze intolerante tekst. De verkondigers van de leuze willen in feite mensen hun vrijheid afpakken om zelf een religieuze weg uit te zoeken. Het is een oorlogzuchtige tekst, het duldt geen tegenspraak, hardvochtig dictatoriaal. Terwijl Jezus toch echt staat voor liefde, vergevingsgezindheid en tolerantie. Hij heeft het echt niet nodig om aanbeden te worden.....
Een ellendige tekst, is in het verleden vaak een startpunt van godsdienstoorlogen geweest, wijlen Robert Long fileerde ooit de Jezus-fanatici met Jezus redt.
Genoeg zo, tijd voor de vrolijke en vreedzame zondagmiddag-noot, Kees van Kooten en Wim de Bie zingen als de Positivo's over 'onze God die wereldkampioen is.'
Zie beneden.
Collega Mohammed hangt ook wel eens in het straatbeeld van Beijum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten