BEIJUMBORG (185)

 Na vandaag mag ik nog zes keer deze column schrijven: eind maart is het gebeurd met de Beijumborg. Ik maak de tweehonderd net niet vol, maar heb dan ook niet zoveel met ‘ronde getallen’. Het leven zit zo vol met toevalligheden: waarom zou je dan alles in afgepaste hoeveelheden moeten meten?

Toen de Beijumblogger vorig jaar bij mij aan de tuintafel zat - genietend van een biertje onder de druivenranken - hebben we het hier uitvoerig over gehad. Hoe lang ga je door met een column als je niet meer in de wijk woont? We herinnerden ons allebei mijn ex-buuf Marjo, die nog heel lang na haar verhuizing richting Zilvermeer bleef schijven in de toenmalige Beijumkrant. 

Nou waardeerde ik Marjo d’r column altijd zeer, ook omdat we elkaar best goed kenden uit diverse verbanden (buurt, politieke partij) en uiteindelijk hadden we de aankoop van dat heerlijke huis aan de Jensemaheerd ook nog eens aan haar te danken (zij had ons er op attent gemaakt dat het te koop stond, precies op het moment dat we een koopwoning in Beijum zochten), toch vond ik het op een zeker moment wat vreemd dat iemand die al zo lang weg was uit de wijk toch nog bleef schrijven in de wijkkrant. 

 

Dus: deze column gaat stoppen, maar nu nog niet! Ik neem jullie nog een paar keer mee naar mijn ‘hoog & droog’-plekje in Paddepoel, en hoop ook nog een keer actief te zijn in Beijum, bij de aanstaande Tweede Kamerverkiezingen. Al sinds jaar en dag ‘bemens’ ik mede een stembureau (om precies te zijn: op stembureau 268). Dat was eerst gevestigd in het kerkgebouwtje waar nu een kinderopvang in zit, bij WC West, en daarna verhuisden we met het stembureau naar de gymzaal aan de Stoepemaheerd. We hadden daar een ‘vast ploegje’, maar daarvan zijn alleen de voorzitter van het stembureau en ik-zei-de-gek nog over. Gezellig was het er altijd, en in het vroege voorjaar ook altijd berekoud!

 

Afgelopen week heb ik de instructieles gevolgd om opnieuw ingezet te kunnen worden in het stembureau. Vroeger moest je daarvoor naar de Martinihal, tegenwoordig gaat dat per internet. Een stuk of acht modules moest ik achter de laptop door, inclusief een examen, maar na de tweede liep ik al vast. Met geen mogelijkheid kreeg ik die module afgesloten, om door te gaan met de volgende. Digibeet als ik ben belde ik uiteindelijk met het Projectbureau Verkiezingen van de gemeente, waar een vriendelijke jongeman me alsnog verder op weg hielp. Voor degenen die me straks op 17 maart weer achter de tafel aantreffen (hopelijk weer in stembureau 268!): ik ben geslaagd voor mijn examen! 

Han Borg