Veel bloemetjes waren al verwelkt, maar aan sommige was nog duidelijk te zien dat ze betere tijden hebben gekend. Maar in de periode dat de boom volop in bloei stond, bracht ik geen bezoek aan De Wiershoeck en de Schoolwerktuin.
De meloenboom (Carica papaya) is nauw verwant aan de bergpapaja. De papaja, de vrucht van de meloenboom, wordt ook wel "boommeloen" genoemd. De vruchten groeien aan de stam van de boom. De papajaboom komt oorspronkelijk uit Mexico. Het verbaast me daarom dat deze boom bij ons midden in de winter bloeit. Voor mijn gevoel is dat niet logisch, maar misschien moet je bij de natuur ook niet teveel in termen als “logisch” denken.
Papajabomen worden uit zaad opgekweekt en zijn vrij kortlevend. Ze worden ongeveer 25 jaar oud. De produktiviteit van de planten loopt echter na 3 jaar al terug. De planten vormen reeds vruchten op een leeftijd van 10 maanden.
De papaja heeft een gladde, dunne schil, die tijdens het rijpen verkleurt van groen naar geel-groen-gevlekt. Een rijpe papaja heeft zalmroze tot geel-oranje vruchtvlees, ruikt enigszins naar abrikozen, is boterzacht en smaakt zoet en meloenachtig. Het vruchtvlees van de papaja bevat geen vruchtzuren, met als gevolg de zeer zoete smaak. In het midden van de papaja bevindt zich een holle ruimte die gevuld is met zwarte pitjes, die niet gegeten worden. De zaadjes kunnen gedroogd worden en gebruikt als peper bij bepaalde gerechten.
In de tropen worden de pitjes gebruikt als een geneesmiddel tegen darmparasieten, vanwege de laxerende werking. Onrijpe exemplaren worden als groente gegeten.
(Bron: o.a. Wikipedia)
Foto + tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten