NOG STEEDS GEEN HORRORWINTER

De 'storm - en watersnood-week' ligt achter ons. Het water moet nog even zakken, ook bij het bruggetje in de Isebrandtsheerd, en dan kunnen we weer over gaan tot de orde van de dag. Of het echt allemaal zo erg was mag betwijfeld worden, volgens mij blaast de hausse aan media-aandacht dit soort zaken metershoog op. Maar goed, je zult maar in een dorp wonen dat bedreigd wordt door hoog water en je huis uit moeten. Gemakkelijk 'praten' en oordelen vanachter de toetsenbord. Toch, in de jaren zestig, zeventig en tachtig woei het ook wel eens hard en stond het water ook wel eens hoog. Maar destijds geen live-uitzendingen om het spektakel te volgen.

Nee, echte winter heb je bijna niet meer, heel Nederland was ruim twee jaar geleden in rep en roer toen er weer eens een ouderwets pak sneeuw viel. We zijn niks meer gewend, en misschien ook wel een beetje verwend. Een beetje regen, een stormpje en wat hoog water en een mediahype is geboren. Normaal gesproken glibberen en glijden we in de januarimaand over wegen en fietspaden in de wijk. Nu zijn er een paar lieden in de wijk die zich druk maken over gladde bandengootjes op de loopbruggen aan weerskanten van de Korrewegbrug. Dat is namelijk een beetje eng en gevaarlijk als je daar met een zware fiets over heen moet. Maar goed, een beetje zelfprofilering onder het mom van 'goed doen' hoort er tegenwoordig een beetje bij.

Deze foto's zijn rond het middaguur gemaakt. Links ziet u een paar joggers richting Kardingerpark rennen. Moeten de kilootjes na kerst en oud en nieuw weer af? Wie zal het zeggen. Op de andere foto ziet u drie kids op rolskates de Albrondaheerd insjesen. Je moet wat als kind. Het is winter, maar er ligt geen pak sneeuw en je kunt niet schaatsen op de Zuidwending. Waar blijft de horrorwinter?