Kleine ergernissen
Na een weekend in het openbaar vervoer te hebben doorgebracht, dat me naar Utrecht, Amsterdam, Alkmaar, Bergen (NH), Heerhugowaard en opnieuw Amsterdam bracht, moet me van het hart dat ik me soms groen en geel erger aan de manier waarop dat vervoer in Nederland wordt aangeboden.
Eerst de treinreis naar Utrecht. Op vrijdagmiddag kun je -met 60.000 studenten in Stad- natuurlijk een stampvolle trein verwachten, en de NS had gelukkig in al haar wijsheid besloten om er deze keer drie 'bakken' voor in te zetten, dat wil zeggen: drie treinstellen. Daar kunnen heel wat mensen in, en ja: die zaten er ook in. Bommetjevol waren ze, en ik had de pech om in een coupé beland te zijn waar achter me van Groningen tot Amersfoort twee studentes ongegeneerd en permanent zaten te kleppen, met de volumeknop op dertig. Weg rust, weg leesplezier - want ik was mijn oordopjes vergeten mee te nemen. Dat was trouwens maar goed ook, want op een steenworp afstand van Amersfoort meldde de conducteur via de vrijwel onverstaanbare intercom en uiteraard alleen in het Nederlands dat het treinstel waar ik in zat in Amersfoort afgekoppeld zou worden. Let wel: een treinstel dat tot de laatste stoel en ver daaraan voorbij bezet was. Waarom NS dit verzint???? Wie het weet mag het zeggen.
Enfin: ik stormde in Amersfoort de trein uit en rende naar voren, om nog een plekje in het volgende atel te bemachtigen. Toch wilde ik de Chinese-jongen-met-oordopjes-e
Als ik neergeploft ben in de laatste nog vrije stoel zie ik ineens langs mijn raam een enorme meute uit dat achterste treinstel alsnog naar voren rennen, inclusief 'China' - het is dus toch bij de achterblijvers doorgedrongen dat ze anders in Amersfoort vast zullen lopen. Gelukkig maar weer....
De rest van de tripjes verliep best wel goed, ook al is de stiltecoupé tussen Alkmaar en Amsterdam alsnog het toneel van op zeer luide, plat-Amsterdamse toon gepleegde telefoontjes. Mijn opmerking daarover (gewaagd, want het waren best sterke boys die deze schending van de reizigersrechten pleegden) werden met schouderophalen beantwoord. Weer een ergernisje erbij.
En dan de terugweg. Op zondag was het vrij reizen voor de houders van het Boekenweekgeschenk (een niemendalletje van Herman Koch, maar gelukkig ook een dunnetje en dus gemakkelijk mee te nemen in de rugzak), en ja: wat kun je dan verwachten? Inderdaad: opnieuw een overvolle trein, deze keer vanaf Amsterdam Zuid naar Groningen. Naast mij neemt een man plaats die werkelijk ongelofelijk stinkt naar zweet, uien en andere onsmakelijke zaken, maar ik klaag niet, want het is immers gratis.
Keurig op tijd komt de trein om 18.13u aan in Groningen, waar - zoals al weer jaren gebruikelijk - de bus naar Beijum net vertrokken is. Dat Qbuzz en NS hun dienstregeling nog steeds niet op elkaar hebben afgestemd is een al jarenlang bij mij levende ergernis. Hoe vaak heb ik nou al bijna een half uur bij weer en wind op mijn bus moeten wachten.....? En waarom worden de buren van Lewenborg ook al weer jaren veel beter, want met veel kortere wachttijd bediend? Zijn wij uit Beijum bij de volgende nieuwe dienstregeling eindelijk ook eens aan de beurt? Een lijnbus op zo'n vijf, max tien minuten na aankomst van de trein uit Zwolle laten vertrekken moet toch niet zo moeilijk zijn....?
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten