De
asiel zoekende goudvis.
Goudvissen
zijn in mijn ogen allemaal oranje. Vroeger had ik ook een goudvis, in
een mooie grote glazen kom. Schoonmaken werd door mijn moeder gedaan,
aangezien ze vond dat ik daar nog te klein voor was. Ik was best wel
trots op het visje en vond het eigenlijk ook wel een beetje zielig
dat zo’n beestje alleen maar rondjes kon zwemmen. Wat ik niet wist
was veel erger dan dat…
En dat verhaal kwam nadat mijn moeder niet
meer wist hoe ze in hemelsnaam een goudvis in leven moest houden en
ik op een dag geen goudvis meer in de kom zag zwemmen, maar dat er
bloemen in stonden.
Jaren
later, ik was al lang volwassen, biechtte mijn moeder op dat ze een
moordenares was. ‘Hoezo?’ vroeg ik. ‘Nou,’ antwoordde ze,
‘weet je nog dat je vroeger een goudvis had?’ Ik knikte
instemmend en keek haar vragend aan. ‘Eerlijk gezegd had je bijna
elke twee week een nieuwe goudvis, alleen was het je nooit opgevallen
blijkbaar,’ verteld ze verder. Mijn mond viel open van verbazing.
Het was mij inderdaad nooit opgevallen. ‘Zocht je ze dan tot op de
millimeter na uit of zo en waarom gingen ze dan zo snel dood?’
vroeg ik haar. ‘Tja, ik had geen idee toen. Nu wel, want de goudvis
van je tante is heel oud geworden. Waarschijnlijk ben ik er te
voorzichtig mee om gegaan. Water temperaturen, kom goed schoon maken,
je kent dat wel. Je tante niet hoor, die gooide de goudvis in een
bakkie met water. Goot de kom leeg, maakte hem schoon en liet er
water inlopen, naar gelang of de kraan nou op koud of warm water
stond. Goudvis erin en klaar. Jopie werd toch 25 jaar, een heel
jubileum. Ik kon ze nog geen twee week in leven houden,’ eindigde
mijn moeder haar biecht.
Nu
hoorde ik op het nieuws dat er in Veenendaal goudvissen zwemmen in de
grachten en ergens vind ik dat erg grappig, kan ik je vertellen.
Alleen vraag ik mij wel af, hoe die beestjes daar in leven blijven?
Tot mijn stomme verbazing hoor ik dat de ‘goudvissen’ er door de
eigenaar uit gehaald moeten worden. Een hele operatie voor iets wat
vermakelijk is voor het winkelend publiek in Veenendaal. Niet te
geloven toch. Wat een bombarie om een paar goudvissen. Dan blijken ze
ook nog eens exotisch te zijn en is men bang dat de guppy’s door de
roosters verdwijnen in de bekken van de naastgelegen karpers. Ik wens
de eigenaar veel succes met het vangen van de 80 goudvissen en kijk
uit dat je die ‘inheemse’ wel laten zwemmen. Het verschil is
minimaal, ze zijn ietwat roder en wat langer en smaller.
Het
is net als zwart en blank, lijkt het wel. Stel je voor dat je een
zwemmende mulat krijgt. De goudvissen zijn dus asiel zoekende en
verblijven illegaal in die singel. De inheemse goudwindes mogen wel
blijven. Dit neigt naar mijn idee naar je reinste (vis)discriminatie.
Mogen
we in Nederland nou helemaal nergens geen lol meer van beleven in het
openbaar? Man, doe toch niet zo moeilijk en geniet van de kleine
dingetjes. Van een goudvisje bijvoorbeeld.
Ach
misschien mogen ze wel asiel zoeken in de Groninger grachten, daar
zijn we hier toch zo goed in?
2017©Vlindertje73
Geen opmerkingen:
Een reactie posten