Mijn oude vader, die alweer negen jaar met mijn moeder in het graf verenigd is, placht te zeggen: "er zijn twee dingen die je nooit uit moet lenen: je vrouw en je auto". Aan het eerste heb ik me keurig gehouden, ook al was mijn echtgenote wel zo verstandig om geheel haar eigen wegen te volgen, maar mijn auto heb ik dus wel eens uitgeleend.
Een kennis van me was op zoek naar een andere auto, omdat zijn eigen overjarige exemplaar de geest dreigde te geven. Zijn eigen garage zou voor hem op zoek gaan, maar gezien het wensenpakket van die kennis kon dat wel eens een langdurige zoektocht worden. Enfin: goede raad was duur, maar hij durfde me te vragen of hij dan misschien.....mijn blikkie kon lenen. En omdat ik toch een paar dagen naar het buitenland moest, en daaromheen ook niet altijd die kar nodig had leverde ik mijn exemplaar bij hem af, zodat hij weer verder kon.
Nou is die kennis nogal op Pruisische auto's gericht, en ik meer op Gallische, dus het was even afwachten hoe dit nieuwe huwelijk zou gaan uitwerken. Ik heb een C3 van het merk C, een heel klein autootje voor een tamelijk omvangrijk persoon als ik. En kennis is nog wat langer dan ik, en zeker even robuust, dus zou het passen? Jawel hoor: zijn hoofd raakte het dak ook niet, en met zijn lange benen lukte het ook nog om fatsoenlijk het gas- en rempedaal te bedienen (het is een automaat: dat scheelt een pedaal).
We spraken af dat ik de auto zo'n tien dagen zou uitlenen, en dan mocht ik hem zelf weer in gebruik nemen. Hij hoopte dat het schadevrij zou blijven, terwijl ik op het standpunt sta dat het ook maar een combi van metaal, plastic en glas is, dus feitelijk maakt een deukje hier en daar me niet zoveel uit. Er expres een deuk in rijden gaat wel wat ver, maar een ongeluk zit altijd in een onverwacht klein hoekje, dus toe maar......
En zo kwam het dat kennis vrolijk rondtoerde in mijn C3, terwijl ikzelf in het razende verkeer van Rome met verwondering zag hoe weinig autodeuken daar eigenlijk te zien zijn. Taxichauffeurs en buschauffeurs halen daar extreme capriolen uit, en het gaat eigenlijk altijd goed. En letterlijk overal scheuren brommertjes tussen het blik door....en nog hard ook! Wat kon mijn C3 nou helemaal overkomen?
Mijn vertrouwen werd niet geschaad, en j.l. zaterdag stond mijn blikkie weer deukvrij én handgewassen én benzinegevuld voor de deur. Het was me een genoegen, heer J!!
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten