vrijdag 10 maart 2017

DREIGENDE HUISUITZETTING VOOR BEHULPZAME BEIJUMER


"Het is heftig."

Defence for Children, de Kinderombudsman, een rechtszaak aanspannen, alles trekt Beijumer Richard uit de kast om te voorkomen dat hij met 'zijn kind' het huis uitgezet gaat worden. Hij woont al zeven jaar in de Froukemaheerd maar woningbouwvereniging de Huismeesters wil hem per 16 maart, samen met zijn pleegkind en drie katten en een hond op straat zetten.

Richard, vertel, wat is er aan de hand.

"Ik zal me eerst even voorstellen, ik heet inderdaad Richard, en ik ben al bijna zeven jaar mantelzorger en vader voor de zoon van een vriendin die ik via mijn familie heb leren kennen. Ik zag al vrij snel dat het jongetje, dat toentertijd vijf jaar oud was, hulp nodig had. Hij heeft ADHD en zijn moeder kampt met een geestelijke en lichamelijke beperking. Ze had weliswaar hulp in huis maar dat was niet voldoende. Ik heb de verantwoording genomen om me in te gaan zetten voor moeder en kind, de jongen ziet me al jaren als zijn papa en ik zorg nog dagelijks voor hem. Hij is inmiddels twaalf jaar oud en ik sta reeds twee jaar ingeschreven op het adres waar moeder en zoon woonden in het huis aan de Froukemaheerd, ik ben er dag en nacht aanwezig.

Ik zeg expres woonden, want moeder woont er sinds kort niet meer, ze had in verband met haar beperkingen professionele hulp nodig en is begeleid gaan wonen.

Nu wil ik graag het huurcontract overnemen, alleen staat het huurhuis niet op mijn naam. We, mijn pleegkind en ik, willen hier blijven wonen omdat de jongen hier is opgegroeid, er zijn vriendjes heeft, zijn sportclubje, school, hij is hier helemaal geworteld."

Maar waarom kun je er dan niet gewoon blijven wonen?

"Omdat woningbouwvereniging de Huismeesters dwars ligt. Ze willen zich puur aan de regeltjes houden, ik sta niet in het huurcontract en daarom willen ze me op 16 maart op straat zetten. Ze denken bij de woningbouwvereniging totaal niet aan het belang van het kind, hij kan niet terug naar zijn moeder en heeft zijn wereldje hier bij mij in ons huis en in de buurt. Er is verder geen familie waar hij terecht kan, hij heeft zijn moeder en mij, ik ben de aangewezen persoon om voor hem te zorgen en hem veiligheid en een goed huis te bieden."

Wat een toestand ja. En nu?  

Ik ben acht radeloos, wat mij en de buurt onmenselijk voorkomt is dat de Huismeesters ons volgende week met drie katten en een hond het huis uit zetten.
Wat gaat er met de spullen gebeuren? Moet het kind naar een internaat? Een pleeggezin? levens worden kapot gemaakt door de Huismeesters, en we hebben al teveel mee moeten maken. We zijn bang, verdrietig en voelen ons machteloos en het lijkt wel alsof ze dit bij de woningbouwvereniging helemaal niks kan schelen. Ook de buren spreken hun afschuw over deze handelswijze uit, maar de Huismeesters hebben al een nieuwe aspirant huurder voor het huis die wil komen kijken. Het is zo enorm harteloos en hard, ik hoop dat er nog hulp voor ons komt voor het te laat is. Wat prettig is dat we ondersteund worden door WIJ-Beijum, ook heb ik de hulp ingeroepen van de Kinderombudsman, de bewindvoerder en Defence for Children."

 (Net voordat dit bericht online gaat gaf Richard aan dat er wellicht gunstige ontwikkelingen zijn. Wellicht volgt later een update)

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Een andere corporatie actief in beijum heeft in het verleden wel degelijk hulp geboden en alsnog een nieuw huurcontract gemaakt in een vergelijkbaar geval. Juridisch was er volgens WIJ en Woonbond overigens geen zaak; het ging erom de zaak goed gemotiveerd, met de sociale feiten op een rij, en steun van de omwonenden, tijdig met de corporatie te bepraten. Dan heeft de corporatie zelfstandig beleidsruimte op het sociaal vlak. Op tijd is Richard weliswaar niet, maar ook kantje boord kan er op directie-bestuurdersniveau nog wel een mouw aangepast worden, mits er ook perspectief is op voortzetting opvoeding kind.

Kees Huizenga zei

Kan Richard geen sociale of psychische indicatie krijgen van een teamlid van Wij Beijum? Met een verklaring van een kinderpsychiater of een kinderpsycholoog.

Mogelijk ook een verklaring van de instantie die de moeder begeleidt.

Ik wijs tevens op de doelstelling van woningbouwcorporaties om sociale huisvesting te bieden. Ook aan kwetsbare kinderen.

Kees Huizenga zei

Ik verwijs naar artikel 20 van het Kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties.

Zie: http://www.kinderrechten.nl/kinderrechten-vw/20-bescherming-van-kinderen-die-niet-in-eigen-gezin-opgroeien/

Richard zie ik in dit verband als pleegouder in een vertrouwde woonomgeving.

Citaat:

Artikel 20 – Kinderen zonder ouderlijke zorg
“Verdragstekst


Lid 1 Een kind dat tijdelijk of blijvend het verblijf in het gezin waartoe het behoort, moet missen, of dat men in zijn of haar eigen belang niet kan toestaan in het gezin te blijven, heeft recht op bijzondere bescherming en bijstand van staatswege.

Lid 2 De Staten die partij zijn, waarborgen, in overeenstemming met hun nationale recht, een andere vorm van zorg voor dat kind.

Lid 3 Deze zorg kan, onder andere, plaatsing in een pleeggezin omvatten, kafalah volgens het Islamitische recht, adoptie, of, indien noodzakelijk, plaatsing in geschikte instellingen voor kinderzorg. Bij het overwegen van oplossingen wordt op passende wijze rekening gehouden met de wenselijkheid van continuïteit in de opvoeding van het kind en met de etnische, godsdienstige en culturele achtergrond van het kind en met zijn of haar achtergrond wat betreft de taal.


Kern

Kinderen die tijdelijk of permanent niet in hun eigen gezin kunnen opgroeien hebben recht op bijzondere bescherming. De overheid moet zorgen voor alternatieve opvang, zoals een pleeggezin of als dat nodig is een gezinsvervangend tehuis.


Toelichting

Ieder kind heeft het recht om in een liefdevol gezin op te groeien of in een gezinsvervangende situatie. Tehuizen bieden dit meestal niet voldoende. Daarom moet er altijd eerst gezocht worden naar een geschikt pleeggezin. Daarbij moet rekening te worden gehouden met de culturele en/of religieuze achtergrond en de taal van het kind. Kinderen zonder ouders hebben het vaak erg zwaar en daarom hebben ze extra bescherming nodig van de overheid.

Een belangrijk uitgangspunt in het Kinderrechtenverdrag is dat kinderen het recht hebben om op te groeien bij hun ouders. Soms is dit niet mogelijk of is het niet in het belang van kinderen om bij de eigen ouders te (blijven) wonen, bijvoorbeeld als ouders niet goed voor ze kunnen zorgen. Een kind kan dan naar een pleeggezin gaan. Hierbij geldt een hiërarchie: er moet eerst gekeken worden naar een netwerkplaatsing. Daarna naar een pleeggezin en pas daarna naar een instelling.

Het kind heeft óók recht op continuïteit in de opvoeding. Dat betekent dat de gezins- en opvoedsituatie niet elke keer veranderd moet worden, omdat dat niet goed is voor de ontwikkeling van een kind. Een kind heeft een zekere mate van rust en stabiliteit nodig. Ook omdat een kind zich moet kunnen hechten aan vertrouwde en betrouwbare volwassenen. Deze twee rechten kunnen met elkaar botsen. Als een kind bijvoorbeeld al jaren in een pleeggezin verblijft en de vraag wordt opgeworpen of het kind weer terug kan naar zijn ouders, dan moet er dus een afweging gemaakt worden tussen het recht van het kind om bij zijn ouders op te groeien enerzijds en het recht op continuïteit in de opvoeding anderzijds. De Verenigde Naties hebben de Richtlijnen voor Alternatieve Zorg opgesteld die een uitgebreide aanvulling vormen op de wijze waarop artikel 20 moet worden geïnterpreteerd.” Einde citaat.


Zie verder het gehele verdrag:

http://www.kinderrechten.nl/professionals/kinderrechten-2/

Anoniem zei

woningbouws bieden regelmatig woningen aan aan goede kennissen van iemand die vertrekt, er wordt met 2 maten gemeten. vraag om een verklaring aan de woningbouw dat zij dit niet doen en doe net of je een casus kent waarbij woningb uitzondering heeft gemaakt, wedden dat je die verkl niet krijgt

Anoniem zei

ik kan melden dat het niet formeel is ,maar het plan is dat ik met me pleegzoon,een andere woning krijg aangeboden ,en we zijn bezig te kijken als de verhuis kosten ergens weg kunnen komen , maar beter een andere woning dan op straat gezet worden wat natuurlijk onmenselijk is terwijl altijd netjes de huur is betaald , en een kind zet je niet op straat ,maar het ziet er positief uit Mvg richard

Anoniem zei

Ik wil bij deze ook de mensen die gereageerd hebben om mij informatie te verschaffen ,even bedanken voor jullie moeite ,en tijd , en natuurlijk ook johan , bedankt !!!!!!!!!!!!Mvg richard