Het
stemprobleem.
Heuse
cabaret in het kabinet. Alle politici liegen, zei een politicus. Heus
waar, klinkt toch erg raar in mijn oren. Hoe weet je nou in
hemelsnaam op wie je moet gaan stemmen?
Zo
kom ik geen steek verder en heb ik de stemwijzer maar eens
geraadpleegd. Hilariteit alom. Na 35 vragen te hebben ingevuld, komt
er de vraag: Welke partij wilt u meenemen in het resultaat. Dan heb
ik 3 keuzes, alle partijen, een eigen selectie of zittende partijen.
Ahum, ik schiet er spontaan van in de lach. Heb je ook staande
partijen dan? Nok nok, binnen! Wij willen ook zitten ;) Ik deed toch
de stemwijzer om er wijzer van te worden? Niet om dan alsnog 3 keuzes
te moeten maken.
Hebben
jullie ook zo’n moeite met het besluiten op welke partij je zult
gaan stemmen aankomende 15 maart 2017? Ik wel, kan ik je vertellen en
dit komt denk ik omdat ik vroeger bij maatschappijleer niet zo heel
erg goed heb opgelet. Die jongen die schuin tegenover mij zat, die
was vele malen interessanter dan dat gewauwel over politiek.
Vervolgens
werd ik volwassen en kon de politiek mij nog steeds niet bekoren.
Mijn vader zei dan altijd: ‘Geef mij jouw stembiljet maar,’ toen
ik achttien was geworden. Nu is inmiddels, ook nog eens op deze dag
mijn vader al weer drie jaar niet meer op deze aardkloot en zo moet
ik dus nu zelf beslissen op welke partij ik ga stemmen…
Ik
vind het hele kabinet net een soort cabaret, allemaal hoge piefen
praten met elkaar en vooral door elkaar tot ze een ons wegen en dan
nog komt er weinig zinnigs uit. Eigenlijk is het de vergelijking met
een cabaret niet eens waard, want bij een cabaret kun je nog eens
lachen. In het kabinet, is het dweilen met de kraan open. De ene
partij beloofd nog meer dan de andere partij. Willen ze elkaar
overtroeven of zo? Ik heb geen idee, maar als ik een bord langs de
weg zie hangen van de D66 met daarop de tekst: ‘Goede zorg! Wij
krijgen het voor elkaar!’ Valt bij mij toch echt mijn bek open. Dat
hadden ze dan ook wel eens eerder kunnen doen. De zorg is immers al
járen slecht. Zo blijkt maar weer dat groen niet per definitie goed
is, zoals ik dat vroeger heb geleerd bij het oversteken.
In
de politiek heb je dus twee mogelijkheden, links of rechts. Net als
zwart en wit, je weet wel van die mensen die dan geen tussenweg zien.
Nou, in de politiek is er kleur zat. Je hebt: Rood, groen en blauw.
Bij deze kleuren weet men zelf wel welke partijen hieronder vallen,
neem ik aan. Bij links wordt autorijden onbetaalbaar hoorde ik, hoe
kan dat dan? We rijden allemaal rechts hier in Nederland. Wat apart
ja…
We
hebben nog een partij die dan de kleur bruin weleens heeft gekregen,
hoorde ik ergens. Ik zou het dan eerder kleurloos noemen, omdat deze
partij niet van kleurtjes houdt. Hard schreeuwen en nog geen
oplossingen. Misschien moet men toch eens beter luisteren naar wat
deze partij te zeggen heeft, dan hoeft hij ook niet zo hard te
schreeuwen. Niet álle buitenlanders worden geweerd, dit zou ook niet
kunnen aangezien zijn vrouw een Hongaarse is. Het gaat hier om de
buitenlanders die zich niet kunnen gedragen en zich niet aanpassen.
Als alle buitenlanders die hier in ons kikkerlandje wonen én werken
het land zouden moeten verlaten, vergeet dan niet dat dan héél ons
land plat komt te liggen. Crisis dus! En die hebben we al genoeg
lijkt mij.
Elke
partij heeft zo zijn eigen lokkertjes. Ze beloven allemaal gouden
bergen, maar halen het brons nog niet eens daar uit hun streng
bewaakte ivoren torentjes. Lucht en leegte, dat komt er uit geblazen.
Na
de verkiezingen stoppen alle beloftes, overal zitten addertjes onder
het gras (kijk maar eens goed naar de vragen in de stemwijzer)Lees
eens tussen de lettertjes door. Men vervalt al gauw weer in het oude.
Rijken worden rijker en armen worden armer. Als dat laatste dan nog
mogelijk is.
Zo
zie ik het, zo is het altijd geweest. Iedereen mag hierover zijn
eigen mening hebben…
Als
er toch eens een partij ‘likmevestje’ zou heten, dan had ik het
wel geweten.
2017©Vlindertje73
Wil
je meer van mij lezen? Klik dan ‘hier’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten