EVEN NAAR DE DAG VAN DE GRONINGER TAAL

Van links naar rechts Jan Glas, Eddie de Jonge, Henk Scholte en Ida Nieboer

Een stuk schrijven over een bezoek aan de dag van de Grunninger Toal is aan deze Knoalster van geboorte en tegenwoordig Beijumblogger niet besteed.
Dat laat hij liever aan andere Beijumers over, zoals bijvoorbeeld aan Tonko Ufkes, in het midden op deze foto.

Of aan Bert Wijnholds van Tiedschrift Kreuze, verhoalen, gedichten, versies, nijs allent in 't Grunnegs. 
U ziet Bert links op de linker foto naast een andere Beijumer zitten. Dus toch maar in het Nederlands.

Na een fris half uurtje fietsen, over het Heerdenpad, Korreweg en leukste binnenstad van Nederland, kwam ondergetekende bij het gebouw van de Groninger Archieven aan het Cascadeplein aan.

Wat een drokte. En wat een gezelligheid. Het uurtje in het gebouw werd een warm Grunnings bad.
In de grote hal van het gebouw zag hij oud plaatsgenoot (gemeente Stadskanaal) en tegenwoordig consulent van het Huis van de Groninger Cultuur. Henk Scholte, de tijd tussen twee optredens aan elkaar praten, zie foto links, tweede van boven.

Henk en deze blogger delen een gezamenlijke bewogen periode in de jaren zeventig. Samen muziek draaien in het roemruchte jeugdcentrum Rajakimoes, met andere Knoalsters als begeleiding meegaan op zomerkampen voor geestelijk gehandicapten uit de Kanaalstreek. Gouden tijden.

Wie de beide heren zijn die op de foto rechtsboven optreden is even ontschoten, wellicht wordt dat later nog vermeld. (Update 20.00 uur, dank Bert Wijnholds, zie reactie)

Wie zien we daar op de foto rechts, tweede van boven?  Oud Beijumer Lammert Doedens. Deze ras Groninger (Heiligerlee) kan op een Grunninger Dag niet ontbreken.

Lammert was ooit mede-redactielid van Radio Beijum en een der gasten die we ooit ontvingen was Jan Glas. Zie een video na een uitzending met Jan hier.

Gaan we even naar de grote foto helemaal boven. Links staat Jan. Naast hem staat oud plaatsgenoot Eddie de Jonge, tegenwoordig directeur van de Groninger Archieven. Ondergetekende kent hem nog als postbezorger op de Kanaalstreek. Even oude herinneringen ophalen. Eddie: "Het was een ruige tijd in Musselkanaal, ik heb regelmatig een pak klappen gehad en ben een paar keer in elkaar geslagen."

Het heeft hem niet gedeerd, Eddie is goed terechtgekomen. Behalve een prima maatschappelijke positie , Eddie was ooit ook nog directeur van het Groninger Museum, is hij ook samen met de naast hem staande Henk Scholte bandlid van de Grunninger folkgroep Torf (met twee puntjes op de o). Naast Hinderk staat een oud medewerkster van de Groninger Archieven, Ida Nieboer is haar naam.

Behalve gezellig kletsen, naar muziek luisteren en de informatiestands bij langs gaan, zie foto rechtsonder, kon je er ook de inwendige mens versterken.

Zie foto links. Met priesliest Kovviekoamer. We zijn in Groningen en daar hoort de Groninger Taal bij.

Vermeldenswaardig is ook de voorstelling die werd opgevoerd in een klein bijzaaltje. Over de levenswandel van ene IJje Wiekstroa, de Grunninger die in 1929 vier veldwachters doodschoot. Zie foto's links en rechts beneden. Gaandeweg het verhaal over de man kreeg je eerder mededogen met hem dan dat je het een beest ging vinden.

Tijdens het optreden van streektaalzanger Erwin de Vries, bekend van het nummer Blief met dien poten van mien poedie, verliet ondergetekende opgeladen het gebouw van de Groninger Archieven weer.

Terug fietsend door de mooiste stad van Nederland naar Beijum bedacht hij zich dat Groningers af en toe zin hebben om onder elkaar te zijn, dat ze behoefte hebben aan Grunninger gemeenschapszin.

Het zal daarom zijn dat de enkele weken geleden opgenomen video met het Grunnings Laid en 'Nog nooit zo donker west' van Ede Staal in een bomvolle Oosterpoort al ruim 2000 keer is bekeken, zie hier