Pech
Iedereen heeft wel eens pech. En met pech bedoel ik: je telefoon valt uit het bovenzakje van je overhemd in de wc-pot. Niet dat mij dit gebeurde, maar de lezer ziet vast in dat dit domme pech is. En als je dan een zogenaamde vlakspoeler hebt (zo’n wc, waarin je je grote boodschap nog op een horizontaal vlak deponeert), dan is er nog een kans dat je telefoon het - zij het besmeurd - overleeft. Geluk bij een ongeluk dus.
Nee: ik ga hier niet al te veel vieze verhalen vertellen. Maar gisteren had ik zelf een ‘gevalletje pech’, waar ik wel even een beetje verdrietig om werd. Ik revalideer op dit moment in Beatrixoord, maar het gewone leven gaat daar ook gewoon door, gelukkig. Zo heb ik nu al twee heel erg leuke klaverjasavonden met mijn kamergenoten gehad. En ook eten we daar een ongezouten nootje of een stukje gerookte vis (zeer gezond voor hartpatiënten!) bij. Helaas geen glaasje rode wijn...dat mag niet van de dokter.
Maar tijdens de voetbalwedstrijd Estland-Nederland ging het dus mis. Ik nam een paar niet eens zo heel harde nootjes uit een bakje, begon te kauwen, en.....pats! Daar kwam een halve hoektand los. Straal afgebroken. Een gapende krater in mijn gebit. En ja: het was een uur of negen ‘s avonds, dus een tandarts is dan niet zo maar even beschikbaar. Balen, balen! En het was niet voor het eerst dit jaar dat me dit overkwam. Een half jaar geleden of zo beet ik in een boterhammetje, belegd met casselerrib en ook toen sneuvelde er een kies, dankzij een vlijmscherp stukje bot in die vleeswaren. Mijn tandarts zei dat het zeker niet aan de kwaliteit of het onderhoud van mijn gebit lag, maar toch: een kostbare geschiedenis werd het toch wel.
Goed: morgen moet ik dus het ochtendprogramma van mijn revalidatie laten voor wat het is, en brengt een goede vriendin van me naar de tandarts. Hopelijk kan die de krater weer opvullen tot iets wat er weer als een tand uitziet. En anders wordt het een kroon...ajajajaj. Domme pech, dus. Maar! Lucky me!! Volgende week woensdag mag ik naar huis!
Han Borg woensdag mag ik naar huis!
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten