De distelbok (linksboven) is een meestal donkere boktor met een gelige beharing. De voelsprieten zijn grijs-zwart geringd en ongeveer even lang als het lichaam. De volwassen kevers (mei-september) eten plantaardig voedsel en leven vooral op distels en schermbloemigen. De larve ontwikkelt zich in de stengels van distels en zeeasters.
De kleine wespenbok (mei-juli) leeft vooral in loofbossen en wordt voornamelijk op boomschors en bladeren aangetroffen. Deze boktor lijkt op een wesp, en dat is niet toevallig. De reden is dat veel vogels en andere predatoren de onschuldige kever met rust laten omdat de meeste dieren, net als mensen, een hekel hebben aan wespen. Dit imiteren van gevaarlijke of giftige soorten door niet-gevaarlijke soorten heet mimicry en komt veel voor in de natuur.
De rode smalbok, (mei-september) is te vinden op boomstammen en op bloemen op open plekken in het bos, vooral op schermbloemigen. Het mannetje (linksonder) is slank, gelig bruin met een zwart halsschild. Het vrouwtje is groter en plomper. Zij is roodbruin en ook haar halsschild heeft die kleur. De eitjes worden bij voorkeur gelegd op schors en stronken van oude naaldbomen (dennen en sparren). De larven vreten zich in hun meerjarige ontwikkeling diep in het afstervend hout en verpoppen zich daar aan het einde van een vraatgang.
Vroeger was de rode smalbok zeer schadelijk, de larven zorgden voor veel schade aan de houten telefoonpalen.
Foto + tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten