JAN & ALLEMAN (0)

 Fris en fruitig

Vanaf vandaag, 6 september, heeft Beijumnieuws een frisse, niet meer zo jonge (64) maar wel nieuwe columnist. Een stukjesschrijver houdt het kort, daagt uit, roept reacties op en raakt niet ondersteboven van de mening van zijn lezers. Is dát wat jullie van mij mogen verwachten?

Ik ga het kort houden, ik zal meestal niet schrijven over politiek beladen onderwerpen of met mijn schrijfsels ongezouten maatschappijkritisch commentaar leveren. De samenleving is al meer dan genoeg gepolariseerd. Daar ga ik mijn steentje niet aan bijdragen. Het past niet bij me om de boel op scherp te zetten en bovendien geloof ik niet in dat model. 

Ik schrijf over mensen. Over hoe we in wezen allemaal gelijk zijn en toch ook anders. Waar we elkaar raken en waar het soms ook schuurt. Ik stel vragen, maak hier en daar een opmerking en daag uit om dáár over na te denken, om eens anders naar je buren en de buurt en misschien jezelf te kijken. 

Wie ben ik?

Meestal beantwoorden we deze vraag met wat je doet of gedaan hebt. Zeg je daarmee ook wie je bent?

Ik ben Jan Wedema. Marike en ik wonen vanaf 1986 in Beijum, aan de Jensemaheerd. Met onze 3 zoons verhuisden we bewust van het Hogeland naar de stad, van het dorp naar de wijk Beijum. We zochten en vonden (!) ruimte om adem te halen. Onze vierde (een dochter) werd hier geboren. De kinderen zijn uitgevlogen en hebben hun eigen nestjes gebouwd. Partner, vriend, vader, opa. Dat zijn de belangrijkste rollen in mijn leven. 

Mijn hele professionele leven ben ik hulpverlener voor mensen met mentale problematiek. Sinds 2016 werk ik als begeleidingskundige vooral voor mensen die met mensen werken (en voor iedereen die wel wat hulp kan gebruiken). Sinds 2018 doe ik dat als zelfstandige in mijn eigen coachings- en trainingspraktijk ‘Act(e) de Présence’. 

En nee, ik ga jullie niet vertellen wat er allemaal gestudeerd is in mijn leven. Dat is wél belangrijk voor mij, om te kunnen doen wat ik doe, maar niet belangrijk voor jullie om te weten wie ik ben. 

Ik ben van de stilte en het stilstaan, het beschouwen, van een afstandje bekijken én van het dichtbij de ander zijn. Meestal ben ik heel ‘netjes’ en aangepast. Soms vind ik het ook heerlijk om de schelm in het spel te zijn. Ik schrijf omdat me dat helpt om het (samen)leven een beetje te begrijpen, om niet te snel te zijn met mijn oordeel en om vragen te stellen. 

Een blog heeft een naam en een gezicht.

Vanaf nu vind je mijn stukjes onder de titel Jan & Alleman

(Jan en alleman is een Nederlands gezegde waarmee wordt bedoeld: iedereen)

Groet’n, Jan Wedema